Lp.

Wyszczególnienie
– miejsce zamontowania 

Urząd Miejski w Bornem Sulinowie,
Al. Niepodległości 6, 
główne wyjście, parter budynku.

Centrum Kultury i Rekreacji
w Bornem Sulinowie,
Al. Niepodległości 21,
główne wejście, hol przy recepcji. 

Urządzenie wyposażone
w pediatryczną baterię zintegrowaną
z elektrodami przeznaczoną dla dzieci
w wieku
1-8 lat (lub do 25 kg).

Samodzielny Publiczny
Zakład Opieki Zdrowotnej
w Bornem Sulinowie,
ul. Szpitalna 5,
główne wejście, hol przy recepcji. 

Ochotnicza Straż Pożarna
Miasta Bornego Sulinowa
Strażnica OSP,
ul. Lipowa 15,
(lokalizacja tymczasowa)

Znajduje się w budynku strażnicy. Urządzenie stanowi wyposażenie wozu bojowego.
Dostępne całodobowo w systemie KSRG.
W sytuacjach zagrożenia należy zgłosić zdarzenie do SK PSP – tel. 998 lub uruchomić ręcznie syrenę w strażnicy. 

Ochotnicza Straż Pożarna
w Łubowie
Strażnica OSP,
ul. Kościuszki 31.

Znajduje się w budynku strażnicy. Urządzenie stanowi wyposażenie wozu bojowego. Dostępne całodobowo
w systemie KSRG.
W sytuacjach zagrożenia należy zgłosić zdarzenie do SK PSP – tel. 998 lub uruchomić ręcznie syrenę w strażnicy.

Urządzenie wyposażone
w pediatryczną baterię zintegrowaną
z elektrodami przeznaczoną dla dzieci
w wieku
1-8 lat (lub do 25 kg).

Ochotnicza Straż Pożarna
w Juchowie
Strażnica OSP,
Juchowo 33.

Znajduje się w budynku strażnicy. Urządzenie stanowi wyposażenie wozu bojowego.
Dostępne w systemie KSRG.
W sytuacjach zagrożenia należy zgłosić zdarzenie do SK PSP – tel. 998 lub uruchomić ręcznie syrenę w strażnicy. 

*************************

Defibrylator SAMARITAN PAD

• Defibrylator SAMARITAN PAD jest urządzeniem, które przeprowadza przez proces postępowania ratowniczego. Posiada instrukcje wizualne i głosowe w języku polskim, co sprawia że jest bardzo prosty w obsłudze.

• Samaritan PAD bada rytm serca, który u wielu chorych lub dzieci może być bardzo słabo wyczuwalny, nawet przez wykwalifikowanych ratowników. Urządzenie pomaga też w diagnozie problemu, a impuls defibrylacyjny podaje tylko w razie konieczności, eliminując możliwość popełnienia błędu przez osobę, która udziela pomocy.

• Samaritan PAD wyposażony jest we wszystkie elementy ułatwiające proces ratowniczy: wygodną torbę, folię życia, nożyce, elementy do dezynfekcji klatki piersiowej, maskę do resuscytacji. Defibrylator montowany jest w specjalnie oznakowanych szafkach i oznaczony tablicami znamionowymi tak, aby w razie potrzeby można go było łatwo zlokalizować.

• Warunkiem skuteczności zastosowania defibrylatora u osób poszkodowanych z zawałem serca lub nagłym zatrzymaniem krążenia jest wykorzystanie AED w jak najkrótszym czasie (3-4 minuty) od wystąpienia objawów.

• Defibrylatory AED są urządzeniami, których rola w ratowaniu poszkodowanego jest nieoceniona ze względu na fakt, iż urządzenia tego typu nie tylko pozwalają na przywrócenie właściwego rytmu serca, ale także z uwagi na to, że instruują (podają komendy i analizują) osobę udzielającą pomocy, jak ma właściwie przeprowadzić akcję ratunkową. Zwiększa to szanse powodzenia akcji, a także zmniejsza obciążenie po stronie osoby ratującej.

• Dostęp do defibrylatorów jest istotnym elementem tzw. „Łańcucha przeżycia”, na który składa się:
 wczesne rozpoznanie stanu nagłego i wezwanie pomocy,
 wczesna resuscytacja krążeniowo-oddechowa,
 wczesny dostęp do defibrylacji,
 wczesna pomoc medyczna.

• W odniesieniu do słowa „wczesna” w dostępie do defibrylacji oznacza – w czasie krótszym niż 4 minuty. Należy tutaj wrócić do punktu 3, do „warunków pozaszpitalnych”, gdzie pomoc medyczna nie ma najmniejszych szans dotrzeć do poszkodowanego w wymaganym czasie do 4 minut. Całe obciążenie do momentu przyjazdu karetki spoczywa więc na świadkach zdarzenia, często nieposiadających wiedzy medycznej. Defibrylacja AED staje się wtedy dla nich jedyną fachową pomocą.

• Aspekt konieczności wykorzystania AED jest niepodważalny. Istotą publicznego dostępu do defibrylatora jest, aby znajdował się w naszym najbliższym otoczeniu, a także, aby miejsce jego wyposażenia było właściwie oznaczone.

• Statystycznie bez dostępu do defibrylatora poszkodowany z zawałem lub zatrzymaniem krążenia ma od 5-10% szans na przeżycie (pod warunkiem, że dotrze do niego pomoc medyczna). Z wykorzystaniem defibrylatora AED szansa ta wynosi do 75%. Problem zatrzymania krążenia nie dotyczy tylko osób z problemami kardiologicznymi, choć są oni w zwiększonej grupie ryzyka. Dotyczy on każdego, także dzieci i osób zdrowych, w tym prowadzących aktywny tryb życia. Codziennie w Polsce na zatrzymanie krążenia umiera 95 osób.

• Kobiety w ciąży
Kobiety w ciąży defibrylujemy zgodnie z wytycznymi odnośnie defibrylacji osób dorosłych.

• Woda
Jeżeli poszkodowany znajduje się w wodzie (choćby w kałuży), należy umieścić go poza nią. Jeżeli klatka piersiowa poszkodowanego jest mokra, należy ją szybko osuszyć. Czynności te są podyktowane bezpieczeństwem osób udzielających pomocy, aby nie doszło do porażenia prądem. Ryzyko porażenia prądem jest minimalne jeżeli poszkodowany nie ma kontaktu z wodą i jego klatka piersiowa jest sucha.

• Dzieci
Zatrzymanie krążenia u dzieci jest najczęściej spowodowane niedrożnością dróg oddechowych, bardzo rzadko pierwotna przyczyna jest pochodzenia sercowego. Defibrylatora typu AED można używać u dzieci powyżej pierwszego roku życia. Do tego celu służą specjalne elektrody pediatryczne. Elektrody te są specjalnie oznakowane, tak aby nie mylić ich z elektrodami dla dorosłych. Nie zawsze znajdują się one w standardowym wyposażeniu defibrylatorów AED.

• Plastry z lekami
Wielu ludzi korzysta z przezskórnej drogi podawania leków (np. nitrogliceryny, leków przeciwbólowych, hormonoterapii itp.). Jeśli po odsłonięciu klatki piersiowej zobaczymy naklejony plaster, należy go usunąć, a skórę w tym miejscu wytrzeć przed naklejeniem elektrod.

• Wszczepiony rozrusznik
Jeżeli u poszkodowanego na klatce piersiowej zauważymy bliznę i wyczujemy zgrubienie podskórne, należy przypuszczać, że poszkodowany ma wszczepiony rozrusznik. Unikajmy umieszczania elektrod bezpośrednio w okolicy tego urządzenia. Najlepiej odsuńmy elektrody defibrylatora AED o 5-10 cm.

Jak posługiwać się urządzeniem?

Czynność 1:
Włączamy urządzenie przez naciśnięcie przycisku „włącz” na obudowie AED. Podczas wykonywania wszystkich czynności należy postępować zgodnie z komendami płynącymi z głośnika.

Czynność 2:
Odsłonić klatkę piersiową poszkodowanego. Ściągnąć plastry (farmakologiczne, opatrunkowe), szybko zgolić obfite owłosienie, jeżeli występuje na skórze klatki w miejscu przyklejania elektrod. Jeżeli skóra klatki jest mokra, należy ją osuszyć. Jeśli osoba poszkodowana ma wszczepiony rozrusznik serca (widoczne zgrubienie z blizną w okolicy serca), elektrody powinno się umieścić w odległości minimum 10 cm od niego.

Czynność 3:
Otworzyć opakowanie i przykleić całą powierzchnią elektrody na gołą skórę poszkodowanego, w miejscach pokazanych na elektrodach, ich opakowaniu lub instrukcji obrazkowej na AED. Docisnąć mocno elektrody do skóry. Jeżeli istnieje taka potrzeba, przyłączyć kabel elektrod do AED.

Czynność 4:
Musimy pilnować, aby nikt nie dotykał poszkodowanego podczas analizy. Nakazujemy wszystkim się odsunąć, upewniamy się, aby nikt NIE dotykał poszkodowanego (jeżeli osoba poszkodowana będzie podczas analizy dotykana, urządzenie nie wykona analizy rytmu serca). 
Jeżeli po dokonaniu analizy komunikat głosowy z AED zaleca Impuls/Wyładowanie, głośno każemy wszystkim odsunąć się, żeby nikt nie dotykał poszkodowanego. 
Obserwując cały czas otoczenie naciskamy przycisk na obudowie. Dalej postępujemy zgodnie z komendami AED. Jeśli nastąpi brak komend, należy rozpocząć resuscytację od uciśnięć klatki piersiowej.

Czynność 5:
Jeśli po dokonaniu analizy komunikat głosowy z AED nie zaleca Impulsu/Wyładowania, postępujemy zgodnie z dalszymi komunikatami AED. Jeśli wystąpi brak komunikatów, rozpoczynamy resuscytację od uciśnięć klatki piersiowej.

Pamiętajmy, aby nie odklejać elektrod i nie wyłączać urządzenia!
UWAGA: każde urządzenie posiada stosowne opisy i wydaje głośno komendy, które należy wykonywać.

Ogólne aspekty stosowania AED

W systemie prawnym możemy wyróżnić 3 zakresy wykorzystywania urządzeń AED w zależności od posiadanych umiejętności i kompetencji:
1) zakres pierwszej pomocy – OSOBA ZNAJDUJĄCA SIĘ W MIEJSCU ZDARZENIA,
2) zakres kwalifikowanej pierwszej pomocy – RATOWNIK MEDYCZNY,
3) zakres medycznych czynności ratunkowych.

Zakres pierwszej pomocy

Wykonywanie automatycznej defibrylacji zewnętrznej, w opinii środowiska lekarskiego, jest jednym z podstawowych elementów łańcucha przeżycia i jako takie wchodzi nieodzownie w zakres działań pierwszej pomocy podejmowanej przez świadków i osoby przygodne na miejscu zdarzenia. Pierwsza pomoc to zespół czynności podejmowanych w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego wykonywanych przez osobę znajdującą się w miejscu zdarzenia, w tym również z wykorzystaniem udostępnionych do powszechnego obrotu wyrobów medycznych oraz produktów leczniczych. Udzielić pierwszej pomocy może, a nawet powinien w myśl art. 162 K.K., każdy świadek zdarzenia lub osoba przygodna. 
Udzielenie pierwszej pomocy możliwe jest poprzez wykorzystanie „wyrobów medycznych oraz produktów leczniczych” pod warunkiem ich dopuszczenia do powszechnego obrotu. Defibrylator automatyczny, z uwagi na swoje specyficzne, uproszczone funkcje oraz automatyzm wykonywanych czynności, uznawany jest za produkt medyczny spełniający to kryterium. Do wykorzystania defibrylatora automatycznego nie są wymagane prawem żadne dodatkowe pozwolenia, uprawnienia czy kwalifikacje. Zalecenia producentów dotyczące umieszczania go w miejscach publicznie dostępnych (lotniska, muzea, urzędy, szkoły), w celu łatwego wykorzystania przez osoby przygodne, stanowią jedynie potwierdzenie powszechności obrotu i wykorzystania tych urządzeń. Zatem każda osoba znajdująca się w miejscu wystąpienia nagłego zagrożenia zdrowotnego innej osoby ma prawo wykorzystania AED bez względu na rodzaj posiadanych kwalifikacji w celu ratowania osoby, której życie lub zdrowie pozostają zagrożone.
W wyniku analizy uwarunkowań prawnych należy stwierdzić, że brak jest jakichkolwiek formalnych przeszkód 
w wykorzystaniu automatycznych defibrylatorów zewnętrznych w celu ratowania pacjentów w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Argumentem przemawiającym za wykorzystaniem AED jest możliwość „instruowania” osoby udzielającej pomocy przez urządzenie w trakcie prowadzenia działań ratunkowych. Zwiększa to szanse powodzenia terapii, ale także znacznie podnosi bezpieczeństwo prawne osoby udzielającej pomocy, minimalizuje możliwość popełnienia błędów dotyczących oceny stanu pacjenta i podejmowanych wobec niego czynności.